کد مطلب:4463 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:42

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا در جامعه مسئولان و مطبوعات از آزادي برخوردار نيستند؟

در نظام اسلامي آزادي تا آنجا كه مخل به ضوابط و ارزش هاي ديني و مصالح اجتماعي و حقوق ديگران نباشد وجود دارد و مورد حمايت دولت مي باشد. ازاين رو آزادي هاي اساسي و ديگر اقسام آزادي در گسترده ترين شكل آن در نظام جمهوري اسلامي ايران به رسميت شناخته شده است: در اصل بيست و چهارم قانون اساسي آمده است: «نشريات و مطبوعات در بيان مطالب آزادند مگر آن كه مخل به مباني اسلام يا حقوق عمومي باشد...». در اصل بيست و ششم آمده است: «احزاب، جمعيت ها، انجمن هاي سياسي و صنفي و انجمن هاي اسلامي يا اقليت هاي ديني شناخته شده آزادند، مشروط به اين كه اصول استقلال، آزادي، وحدت ملي، موازين اسلامي و اساس جمهوري اسلامي را نقض نكنند». هيچ كس را نمي توان از شركت در آنها منع كرد يا به شركت در يكي از آنها مجبور ساخت. همچنين اصول ديگري از فصل سوم قانون اساسي در مورد آزادي هاي ديگر سخن گفته و آنها را به رسميت شناخته است. براي آگاهي بيشتر ر.ك: آزادي در اسلام، ابراهيمي وركياني. در تمامي نظام هاي مدعي آزادي و دموكراسي، براي آزادي حد و مرزي وجود دارد؛ مثلاً توهين به مقدسات و يا نشر اكاذيب و توطئه براي براندازي، ممنوع و خلاف قانون است. ترويج فساد نيز از جمله موارد ممنوع در قوانين است؛ ولي هر نظامي با توجه به مباني فكري و اجتماعي خود، تعريفي از فساد دارد؛ مثلاً در كشورهاي غربي نوعاً استفاده ابزاري از زن و تصاوير مختلف آن و نيز اشاعه مبتذل ترين روش هاي ارضاي غريزه جنسي، منعي ندارد؛ چون در بينش آنان، فساد تعريف ديگري دارد. ولي در بينش اسلام، «فساد» تعريف شده است و مباني آن نيز از وحي سرچشمه مي گيرد. بر اين اساس هيچ كس مجاز به ترويج فساد نيست؛ چرا كه در صورت مجاز بودن ترويج فساد، هيچ قدرتي نمي تواند مانع گسترش مفاسد گردد؛ زيرا جامعه به راحتي به سوي فساد حركت مي كند، حال آن كه به سختي در مسير صلاح ره مي پيمايد. از همين رو اسلام، راه هاي گسترش فساد را بسته و اجازه ترويج آنان را به كسي نمي دهد. البته موضوع عقايد و افكار و طرح مناسب آن، موضوع ديگري است كه در اين مورد اسلام منعي براي طرح افكار و عقايد قرار نداده است؛ ولي از آن جا كه ممكن است برخي با تبليغات بخواهند از اذهان مردم عادي كه چندان آشنايي با مباني ندارند - سوء استفاده كنند، نبايد اجازه داد، از كم اطلاعي آنان سوء استفاده شود. در زمان پيامبران الهي - مانند حضرت ابراهيم(ع) و پيامبر اسلام(ص) - نيز طرح افكار منعي نداشته است؛ بلكه خود قرآن مجيد نيز سخنان آنان را نقل و به بررسي و ابطال آنها پرداخته است. در زمان ائمه(ع) نيز، افراد بسياري شبهات خود را نزد آنان مطرح مي كردند و پاسخ هاي لازم را دريافت مي نمودند. بنابراين، طرح افكار در جاي خود اشكالي ندارد؛ ولي نبايد اجازه داد كه از طرح انديشه ها و شبهات سوء استفاده شود و اذهان ساده مردم، دستخوش آسيب هاي مختلف گردد. آزادي بيان در جمهوري اسلامي ايران در حد بسيار بالايي وجود دارد به گونه اي كه هيچ گاه در تاريخ اين كشور آزادي بيان در اين حد نبوده و در بسياري از جاهاي جهان نيز هم اكنون وجود ندارد. جالب آن است كه شعار دهندگان عدم آزادي بيان در حد اعلا از اين آزادي استفاده مي كنند ليكن طبيعي است كه اگر بخواهند به بيان اموري بپردازند كه مخالف خواست و ارزشهاي پذيرفته شده جامعه اسلامي است توسط مردم با واكنش جدي مواجه خواهند شد. يكي از آرمان هاي بلند نظام مقدس جمهوري اسلامي آن است كه فضايي سالم براي عرضه انديشه هاي مختلف به وجود آيد. البته به شرط آن كه در اين فضا عقيده ها و افكار به ميدان آيند نه عقده ها و انگيزه هاي سوء. ليكن متأسفانه برخي از مطبوعات كشور به دلايل خاصي عقده ها را با عقيده و انگيزه را با انگيخته آميخته و عرضه مي دارند. از اين فضاي آزادي كه در پناه جمهوري اسلامي به دست آورده اند بر عليه آن شعار فاشيسم و خفقان و... سر مي دهند ليكن همين برخورد خود بهترين گواه نزد ارباب خرد نسبت به رحمت و آزادي بخشي اسلام و نظام اسلامي است و آنان جز رسوايي براي خود به بار نخواهند آورد. يكي از شيوه هاي تبليغاتي كه متأسفانه از غرب به داخل ايران سرايت كرده است، اين كه اخبار متضاد و مشتمل بر اكاذيب و تحريفات چنان گسترده و با تب و تاب نقل شود كه اگر همه آن هم جا نمي افتد، لااقل بخشي از آنها مورد قبول واقع شود و يا افراد را در ترديد افكند. اين وضعيت به بدترين مشكل ممكن در حال حاضر در كشور ما در جريان است و رويارويي با اين موج كار ساده اي نيست. به نظر مي رسد در اين شرايط ضمن آن كه نبايد از اين گونه اخبار به كلي خود را دور داشت، ولي تكيه اساسي را بايد بر كاوش و تحقيق در ريشه ها و مسائل پشت پرده اين جنجال ها معطوف داشت و همت جدي بر حفظ اصول نمود؛ زيرا خاكريز بعدي اصول و ارزش هاي بنيادين انقلاب و اسلام است و حفاظت از آن ها نيازمند كار جدي در شرايط حاضر مي باشد.